مهدی کلهر برادر آیت‌الله العظمی مجتبی تهرانی گفت: ایشان وقتی در آخرین لحظات حیاتشان به هوش آمدند، زیر لب چند بار ذکر یا حسین گفتند.آیت‌الله تهرانی به دفعات به خواهرشان گفته بودند که دوست دارند در اربعین دعوت حق را لبیک گفته و سرور و مولای خودشان را در آن روز ملاقات کنند. وی افزود: آیت‌الله تهرانی علاقه بی حد و حصر به اهل بیت داشتند و آنچه در روزهای آخر حیات نورانی ایشان جلب نظر می‌کرد این بود که لحظه‌ای از یاد اهل بیت غافل نبودند. برادر آیت‌الله تهرانی به نقل از خواهر آن مرحوم گفت: آیت‌الله تهرانی که در مدت اخیر بیهوش بودند، شب گذشته وقتی در آخرین لحظات حیاتشان به هوش آمدند، زیر لب چند بار ذکر یا حسین گفتند. کلهر در پایان تصریح کرد: آقامجتبی با آنکه در ایام عاشورا و تاسوعا هم بیماری‌شان شدت گرفته بود، برای امام حسین‌(ع) سینه زنی کردند و گویی منتظر فرارسیدن اربعین بودند./خبرگزاری فارس نگاهي به زندگي عالم عامل آيت الله شيخ مجتبي تهراني (ره) مرحوم آيت الله مجتبي تهراني در سال 1316 ه.ش در خانواده‏اي از اهل علم، معرفت و شهادت در تهران به دنيا آمد. پدر ايشان مرحوم آيت‏الله ميرزا عبدالعلي تهراني،از شاگردان مرحوم حاج‌شيخ عبدالکريم حائري يزدي، فقيهي مجاهد و عارفي سترگ بود که در زمان تاريک حکومت پهلوي اوّل، با همراهي و رفاقت مرحوم آيت‌الله شاه‌آبادي بزرگ، به اقامة جماعت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بود و در امر تربيت نفوس مستعدّ و راهنمايي سالکان الي‏الله‏تعالي اهتمام ويژه داشت.وي طبق رسم تمامي خاندان‌هاي علم و معرفت، تحصيل در علوم ديني و اشتغال به علوم حوزوي را از دوران کودکي آغاز نمود و در امر تحصيل علوم، جدّيت فوق‌العاده‌اي داشت. ايشان با هدايت و ارشاد والد بزرگوار خود، براي مدّت چهار سال به مشهد مقدّس مهاجرت کرد و در سايه الطاف حضرت علي‌بن‏موسي الرّضا(ع)مشغول به گذراندن سطح گرديد و از محضر اساتيد برجسته‌اي چون اديب نيشابوري بهره برد. سپس به قم مهاجرت کرد تا در حوزه نوپاي آن ديار، که به تازگي تمامي اهل علمِ جهان تشيّع را به‌سوي خود جذب مي‌کرد، حضور يابد و سطوح عالي دروس حوزوي را نيز به اتمام برساند. * شاگرد برجسته حضرت امام (ره)اين عالم وارسته با جدّيت و پشتکار بسيار، دروس سطح را به‏سرعت تمام کرد و در سنين نوجواني به محضر علمي بزرگاني چون امام خميني، مرحوم آيت‌الله‏العظمي بروجردي،آيت‌الله‌العظمي گلپايگاني و مرحوم علّامه طباطبايي راه يافت. در جدّيت و پشتکار معظّم‌له همين نکته کافي است که به فرمودة خودشان، در زماني که مشغول به دروس سطح بودند، دو مرتبه تمام وسائل‌الشيعه را مطالعه کردند تا براي شرکت در درس خارج آماده شوند. ايشان با نبوغ و پشتکاري که از خود نشان دادند، در جواني به درجة رفيع اجتهاد رسيده و به‌زودي توانستند از نزديکان و خصّيصين حضرت امام قرار گيرند. مقبوليّت علمي ايشان نزد استاد خويش، به‌اندازه‌اي بود که حضرت امام به طلبة خوش‌فکر و جوان خود اجازه داد تا تقريرات و نوشته‌جات درس بيعشان را جمع‌آوري کرده و به صورت يک اثر مستقل منتشر نمايد. ايشان در همين ايّام، کتاب مکاسب محرّمة حضرت امام، همچنين دوجلد رسائل اصولي ايشان را تنظيم و منتشر کردند.با آنکه هنوز مدّت زيادي از استفاضة اين طلبه فاضل و جوان از محضر زعيم عالم تشيّع، حضرت آيت‌الله‏العظمي بروجردي نگذشته بود، اين مرجع کم‌نظير رحلت کرد و بار هدايت امّت را به ‌دوش خلف صالح خويش چون حضرت امام خميني(ره) نهاد. حال که امر خطير مرجعيّت متوجّه حضرت امام شده بود، ايشان شاگرد فاضل خود، يعني مرحوم حاج‌آقا مجتبي تهراني را مأمور به جمع‌آوري فتاوا و تنظيم اوّلين نسخه از رسالة عمليه و مناسک حجّ خويش گردانيد که در همان ايّام به چاپ رسيد و در دست‌رس مقّلدان قرارگرفت. حضرت استاد براي انجام اين امر مهم، ضمن بهره‏گيري از دست‌نوشته‌هاي متعدّد استاد خويش، با ايشان هم‌بحث شد و رساله‌اي دقيق و علمي آماده کرد که بعدها جزو دقيق‌ترين رساله‌هاي منسوب به امام خميني مطرح گرديد. همة اين امور در زماني اتّفاق افتاد که هنوز کمتر از بيست و پنج سال از عمر شريف حضرت استاد مي‌گذشت.ايشان علاوه بر يادگيري فقه و اصول در محضر استاد بي‌بديل خود، چندين سال نيز از مشرب اخلاقي و عرفاني آن عارف کامل و عالم ربّاني سيراب گرديد و با ديدگاه‏هاي اجتماعي و سياسي امام امّت به‌خوبي آشنا شد. اين استضائه از خورشيد حيات‌بخش امام و ديگر اولياي الهي ادامه داشت تا آنکه جرقّه‌هاي بيداري اسلاميِ ملّت ايران زده شد و امام خميني از کشور تبعيد گرديد. بعد از اين واقعة دردناک، حضرت آيت‌الله تهراني نيز سه سال بعد، به نجف رفت تا هم سير معنوي خود را در ساية فيوضات امير‌المؤمنين(ع) و ديگر ائمة هدي تکميل نمايد و هم از تربيت استاد خويش بي‌بهره نماند. امّا اين معيّت زياد طول نکشيد و حضرت امام به ايشان امر کردند که به ايران برگشته و در تهران حضور داشته باشند. لذا ايشان در سال 1349 به زادگاه خود بازگشت و به کارهاي مهم و برزمين مانده مشغول گرديد. ایت الله مجتبی تهرانی در کنار برادرشان آیت الله مرتضی تهرانی و شهید مصطفی خمینی * فعاليتهاي پيش از انقلابمرحوم آيت الله مجتبي تهراني از زمان بازگشت به تهران، تا پيروزي انقلاب شکوهمند امامت و ولايت در ايران، ضمن اقامة جماعت در مسجد جامع بازار، تدريس سطوح عالي خود را در مدارس علمية تهران آغاز کردند و تربيت و هدايت جوانان انقلابي را به‌دست گرفتند. از جلسات بسيار محرمانه با برخي انقلابيون فعّال گرفته تا جلسات عمومي اخلاق که در برخي مقاطع زماني به‌دليل ممانعت حکومت جور، تعطيل مي‌شد، همچنين حضور در بازار تهران و هدايت و رهبري مردم کوچه و بازار، از اهمّ فعّاليت‌هاي معظّم‌له پيش از انقلاب بود.حضور عادّي آيت الله تهراني در تهران و فعاليّت‌هاي مخفي ايشان در راهنمايي و رهبري مجاهدان انقلابي، آن‌قدر مفيد و مؤثّر بود هنوز هم برکات آن در ميان اهالي تهران، باقي و جاري است، که بعد از مدّت‏ها سرّ تأکيدهاي حضرت امام مبني بر مراجعت ايشان به تهران را روشن ساخت. عنايت ويژة حضرت امام به تهران موجب گرديد که آن مرحوم، تا امروز در عاصمة‌جهان تشيّع بماند و نعمتي بي‌بديل براي اهل اين ديار باشد.بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و با آغاز ولايت و زعامت حضرت روح‏الله، همچنين با توجّه به سوابق درخشان و مراودات حضرت استاد با امام امّت، انتظار مي‌رفت که ايشان يکي از مسؤولين نظام اسلامي شده و گوشه‌اي از بار اين انقلاب را به دوش بکشند. امّا بنا به فرمودة خودشان، ايشان با دعا به درگاه خداي متعال و توسّل به حضرات معصومين، خود را از قبول مسؤوليت‌هاي آشکار کنار کشيدند و با حضور در صحنة نيروسازي براي انقلاب، همچنان به‏صورت گمنام و مؤثّر به تربيت نيروهاي جوان و کارآمد براي انقلاب اسلامي پرداختند.  * کرسي درس خارج و جلسات عمومي اخلاق استادلذا جلسات درس خارج ايشان مملوّ از طلّاب سطوح عالي بود که براي انجام وظيفه به تهران آمده بودند و از فضاي علمي قم فاصله داشتند. اين جلسات آن‌قدر مفيد و کم‌نظير بود که بسياري از فضلا را به خود جذب کرد و حسرت دوري از فضاي علمي قم را به رضايت و شکرگزاري شرکت در اين جلسات علمي تبديل نمود.از طرفي ديگر، جلسات عمومي اخلاق و معارف اسلامي که قبل از انقلاب نيز برپا بود و از سال 1356 به‏طور منظّم و هفتگي دائر مي‌گرديد، مأمن بي‌نظيري براي بسيجيان مخلص حضرت روح‌الله و سکّوي پرشي براي دلدادگان و حيات‌يافتگان انقلاب اسلامي بود که تازه از زير يوق جهالت ستم‌شاهي رهايي يافته و به نور حکومت الهي منوّر گشته بودند و بي‌صبرانه و مشتاقانه به‌دنبال معارف عميق اسلام بودند. پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی درگذشت آیت‌الله مجتبی تهرانیدر پی ارتحال آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، رهبر انقلاب اسلامی در پیام تسلیتی، درگذشت آن عالم عامل ربانی و معلم اخلاق را ضایعه‌ای برای حوزه‌ی علمیه و روحانیت و جامعه‌ی مذهبی تهران خواندند و این مصیبت را به بازماندگان بیت شریف ایشان تسلیت گفتند. متن پیام به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم با تأسف و تأثر فراوان، خبر درگذشت عالم عامل ربّانی، مرحوم آیت الله آقای حاج آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه را دریافت كردم. این حادثه ناگوار، ضایعه‌ای برای حوزه‌ی علمیه و روحانیت و جامعه‌ی مذهبی تهران و به ویژه ارادتمندان و شاگردان ایشان و جوانانی است كه از مجالس پر فیض و درس‌های سازنده‌ی این معلم اخلاق بهره می‌بردند. اینجانب تسلیت صمیمانه‌ی خود را به آن بیت شریف و بازماندگان، بویژه اخوی بزرگوار و نیز به همسر مكرّم و آقازادگان ارجمند و دیگر بازماندگان این بیت شریف تقدیم داشته، علوّ درجات آن فقید سعید را از خداوند متعال مسألت می‌نمایم. سیدعلی خامنه‌ای ۱۳ دی ماه ۱۳۹۱