ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بودبر چهره اش ز عصمت و عفت نقاب بود پیوسته داشت جلوه در او صبر فاطمهآیینۀ تمام نمای رباب بود نامش که بود آمنه مادر سکینه خواندکآرام بخش جان و دل مام و باب بود پیوند بست عشق حسین و رباب رایعنی سکینه حاصل این عشق ناب بود این دختر حسین به میدان کربلابا دختر بزرگ علی هم رکاب بود در کربلا حماسۀ اشک و پیام داشتگلواژۀ قیام و گل انقلاب بود او را اگر حسین به همراه برده استنِی حُسن اتفاق که یک انتخاب بود در پاسخ عطش زدۀ نوگلان عشقآب ار نداشت دامن او پر گلاب بود لب های خشک و تشنۀ او را به هر سوالیک مدّ آه، فاصله، وقت جواب بود می کرد ناله اش جگر سنگ را کباباز بس دلش ز آتش غم ها کباب بود شاعر: سیدرضا موید