سید و سالار شهیدان: «الا ترون ان الحق لایعمل به و ان الباطل لا یتناهی عنه لیرغب المومن فی لقاء الله فانی لا اری الموت الاسعادة ولاحیاة مع لاظالمین الا برما » نمی بینید که به حق عمل نمی شود و باطل را رها نمی کنند، باید در چنین وضعی مرد با ایمان آرزومند لقاء الله باشد زیرا من مرگ را (در این وضع) جز سعادت نمی دانم (که به وسیله شهادت) حیات با ستمگران را بر باد دهم.   «انی لا اعطی الدنیة من نفسی ابداً». هرگز تن به ذلت نمی دهم.   «الا ان الدعی ابن ادعی قد رکز بین اثنتین بین السلة والذلة و هیهات منا الذلة یأبی الله لنا ذلک و رسوله و المومنون و حجورً طابت و طهرت و انوف حمیة و نفوس ابیة من ان نؤثر اللئام علی مصارع الکرام». «بدانید حرام زاده (عبیدالله) فرزند حرام زاده (ابن زیاد) مرا از اختیار یکی از دو راه ناگزیر ساخته است یا آنکه شمشیرها از نیام کشیده شود (جنگ به راه افتد و کار به شهادت کشد) یا تن به خواری و زبونی دهم (تسلیم او شوم) اما خواری و زبونی از ما به دور است خدا راضی نیست که ما خوار و زبون باشیم»