شد ز نام دگران گرچه مُكَدَر گوشمخورد از نام علی قند مُكَرر گوشمهركسی نام تورا بُرد شنیدم به دو گوشمیبرد فیض زبان را دو برابر گوشمگوش اِستاده ام از كودكی ام نام تورازان اقامه كه ز لب ریخت پدر در گوشمگوش چپ نیست كم از راست كه در میلادمدو سِری خورده مِی از نام علی هر گوشممن ز هر لب طلب نام علی داشته امنیست امروز بدهكار كسی گر گوشمنامِ آن تیغِ پُر از آب به گوشم خورده استگوش مالی نشد این وضع كه شد پَر گوشمبیتی از "قصری"ِ شیرین سخن آمد در یادكه از آن بیت به شوق تو سراسر گوشم") قصری"از شوق غلامی شده یك پارچه گوشقنبری كو كه دو صد حلقه كُنَد در گوشم