خدا فاتح جنگ ها گردد؟ آری!
چو گیرد علی بر کف خود لوا را

کند روشن از صیقل ذوالفقارش
به قلب محمّد (ص) چراغ رجا را

جدا باد از هم همه عضوعضوم
سوای علی خواهم ار «ماسوا» را

علی، یاعلی، یاعلی، یاعلی
علی، یاعلی، یاعلی، یاعلی

***

ز بگذشته و حال و آینده داند
به از آنکه دیده است هر ماجرا را

علی می‌تواند، علی می‌تواند
که بر مور بخشد صعود هما را

علی می‌تواند، علی می‌تواند
کند جابه‌جا صبح و ظهر و مسا را

علی می‌تواند، علی می‌تواند
کند حبس در قلب مغرب عشا را

علی می‌تواند، علی می‌تواند
به موسی دهد یا بگیرد عصا را

خدا نیست امّا خداوند عالم
به او داده این قدرت و اعتلا را

علی، یاعلی، یاعلی، یاعلی
علی، یاعلی، یاعلی، یاعلی

أَتَقَرَّبُ إِلَی الله بِمُوالاتِک
أَتَقَرَّبُ إِلَی الله بِمُواساتِک
حسین، حسین، حسین

خدا کنه که بمونم به زیر پرچم تو
خدا کنه که بسوزم همیشه از غم تو
خدا کنه که بمیرم همین محرّم تو

***

به سلسله‌ی بسته به دست خواهرت
به آبله‌ی پای سه‌ساله دخترت
به فاصله‌ی بین سرت با پیکرت
نزار بمونه دور از شما نوکرت

«أَبَداً ما بَقیت»؛ گرفتارت منم
«أَبَداً ما بَقیت»؛ عزادارت منم
«أَبَداً ما بَقیت»؛ کس‌و‌کارم تویی
بدهکارت منم

ای داد، ای داد
طبل عزا مرثیه را دم داد
قافله‌ی گریه به راه افتاد
صاحب عزا مهدی موعود است
صاحب مجلس به سلامت باد

این همه اشک و آه
روضه‌ی قتلگاه
گرم نگاه کیست؟!
حسین است

بیرق این قیام
پرچم انتقام
دست سپاه کیست؟!
حسین است

أَسْرارُ الشِّفاء فی تُربَتِه
آیاتُ البُکاء فی غُربَتِه
أَحْیانَا الحُسَین بِمُهْجَتِه

***

آقا، برگرد
جان به‌ لبم آمده از این درد
کوفه چه پیمان‌شکنی‌ها کرد
گرچه فدای سر تو امّا
آنچه بلا بود، سرم آورد

کوفی بی‌وفا
امّت بی‌حیا
خصم زبون توست
حسین جان!

تیر و کمانشان
تیغ و سنانشان
تشنه‌ی خون توست
حسین جان!

ای کاش از سفر حذر کنی
یا بی‌خواهرت سفر کنی
بی‌شش‌ماهه‌ات خطر کنی

آقای غریب؛ کوفه میا!
آقای غریب؛ کوفه میا!

آقای غریب؛ کوفه میا!

ای نوای دلنشین دوعالم؛ یاحسین، یاحسین
ای غمت گرفته خواب و خیالم؛ یاحسین، یاحسین
تا تویی تمام دارو ندارم؛ یاحسین، یاحسین
فخر می‌کنم به مال و منالم؛ یاحسین، یاحسین
روز مرگ من اگر تو بیایی؛ یاحسین، یاحسین
من‌همیشه بی‌قرار وصالم؛ یاحسین، یاحسین

ای نور «لَمْ یَزَل»
ارباب بی‌بدل
نام مقدّست
أَحْلی مِنَ العَسَل

جان، زهرا، زهرا
دریاب، مارا، مارا
یارا، یارا، یارا

من‌ِ دربه‌در چه‌ دری‌ زنم‌؟!
ز درت اگر تو برانی‌ام
تو اگر به‌ خانه‌ نخوانی‌ام‌
چه‌ ثمر ز مرثیه‌خوانی‌ام؟!

یا حسین مولا، یا حسین مولا

***

دل‌فریب و دل‌نشین و دل‌آرا؛ یاحسین، یاحسین
ای وجود و تار و پود دل ما؛ یاحسین، یاحسین
عشق تو شبیه چشمه‌‌ی جاری‌؛ یاحسین، یاحسین
باغ را می‌آورد سوی صحرا؛ یاحسین، یاحسین
خیر هر دوجهان، نوکری تو؛ یاحسین، یاحسین
ای بهشت و سرنوشت دودنیا؛ یاحسین، یاحسین

ای اوّلین دمو
ای آخرین دمم
فریاد «یاحسین»
زیباترین دمم

پر زد، دل‌ها، سویت
ما و، خاک، کویت
شوق، گفت و، گویت

به‌ حضور و خلوت‌ من‌ تویی‌
همه‌ فخر و عزّت‌ من‌ تویی
تو ولی‌‌نعمت‌ من‌ تویی‌
پی‌ این‌وآن ندوانی‌ام

مژده بده، مژده بده
دست توسّل که به آینه زدم
نوحه‌کنان سینه زدم
یار پسندید مرا
حسین دید مرا

مژده بده، مژده بده
سایه‌ی دیوار حرم جای خود
سایه‌ی دیوار حسینیه‌اش
برد به خورشید مرا
یار پسندید مرا
حسین دید مرا

***

پای علامت دل من پر کشید
تا حرم امن علمدار رفت
شاه‌پر روی علم
خم شد و بوسید مرا
یار پسندید مرا
حسین دید مرا

کوچه‌ی معشوق من آنجاست که
سردر هر خانه‌ای
پرچم مشکیست که دل می‌برد
با من ازین کوچه بیا و بگو
مثل دل‌آرام من
کیست که دل می‌برد؟

خانه‌ی معشوق من آنجاست که
پیرزنی با دو، سه‌تا پارچه
تکیه علم کرده‌است
خلوت ماتمکده‌ای خانگیست
خانه‌ی امید مرا
یار پسندید مرا
حسین دید مرا

***

مژده بده، مژده بده
بخت سپیدم همین
رخت سیاهیست که تن کرده‌ام
شال عزاییست که سنجاق کفن کرده‌ام

با همه آلودگی
خاطرم آسوده است
مُهر شفاعت همین
جای کبودی‌ست که بر سینه‌ی من بوده است

واسطه‌ی ما و خدا
کیست به جز مادرش؟!
من که شفاعت شدم
فاطمه بخشید مرا
یار پسندید مرا
حسین دید مرا

هلال ماتم شده معلوم
از گریه چشمی نشه محروم
قول امام معصومه
فَابْک عَلَی الحُسین مَظْلوم

گریه می‌کنم برای
غارت پیراهنش
قصّه‌ی زخم تنش

گریه می‌کنم برای
روضه‌ی قتلگاهش
غروب خیمه‌گاهش

وای!
آتیش توو خیمه‌هاس
نوحه‌ی کربلاس
حسین، حسین، حسین، حسین

وای!
سرش رو نیزه‌هاس
تنش توو بوریاس
حسین، حسین، حسین، حسین

***

از چشما داره خون می‌باره
زهرای مرضیه دوباره
توو عرش روضه گرفته
برا لباس پاره‌پاره

گریه می‌کنم برای
از مرکب افتادنش
لحظه‌ی جون دادنش

گریه می‌کنم برای
خورشید سر بریده
تن به خون تپیده

وای!
نگاه مادرش
مونده به پیکرش
حسین، حسین، حسین، حسین

وای!
اومد به انتقام
رو سینه‌ی امام
حسین، حسین، حسین، حسین